YÜREĞİNİN SESİNİ DİNLE
İklimsiz bir gecenin koynundayım
elimde bir iki solgun fotoğraf
ve aklımda kalan
bir kaç yitik hatırayla.
gecenin zifiri karanlığında
vurgun yemiş gibi
kimsesiz ve yorgunum
sana uzak bu iklimde
yıllar gelip geçmişte
unutmuşum kendimi
unutmuşum hayatın neşesini
ama unuttum sanma seni
yüreğinin sesini dinle
o hiç yalan söylemez
ve hiç aldatmaz seni.
Bazen bir sigara dumanı kadar
yakınım sana
bazen de asırlar boyu ötede
her an
bir türkü kadar yanık
içli ve sevdalı
türkülere akıt yüreğini
uzakta olsa duyarım
duyan olur elbette.
çekilmeyen bu yaban da
bu ıssız gecelerde
bu yalnızlıklarda
yüreğin yüreğime aksın istiyorum
katılsın
yüreğin yüreğime kenetlensin
alıp götürsün
türküler gibi uzaklara.
bir gurbet ki
gecesi hasret, gündüzü yabancı
her dakikası amansız bir acı
görmeyen bilmeyen anlamaz
ve hiç bir şey unutulmaz
bu çelişkiler diyarın da
unutulduğunu sansan da
unutulmuş olsan da
yüreğinin sesini dinle
ben seni yüreğimle sevdim
ve yüreğini sevdim
yitirilmiş olsa da zamanlar.