BUDUR HALLARIM

 BUDUR  HALLARIM

 

Mektubun  geldi  bugün

yine  gözlerimden  yaşları  akıtan

yine  hüzün  kervanlarımı  yollara  döken

boynumu  büken  mektubun  geldi  ana.

 

Buralarda  her  şey  iyidir

hepimiz  iyiyiz

tek  düşüncemiz  sensin  

neler  yapıyorsun  oğul

hallarını  havadislerini  yaz  gönder  demişsin

acele  cevap  istemişsin.

 

Ana

hangi  hallarımı  yazayım  sana

hangi  hüzünümü, hangi  kederimi

hangi  acımı  dökeyim  kağıdıma.

 

Gece  gündüz  harıl  harıl  çalışıyoruz

inan  ana

yüreklerimiz  pas

parmaklarımız  nasır  tuttu.

teknoljinin  gölgesinde  kaybolup  gittik

candan  bir  dostluğu

kardeşlikten  öte  bir  arkadaşlığı

güzel  bir  komşuluğu  unuttuk.

tandır  ekmeğinin  tadını

bir  tas  yayık  ayranını

hakiki  bir  tereyağını

çökeliği

tarhana  çorbasını  unuttuk

minareden  ezan  sesi  dinlemeyi  unuttuk

monoton  bir  hayatın  peşinde  sürükleniyoruz

robotlaşmışız  ana…

 

Bizlerde  istemezmiydik  sanıyorsun

memleketimizde  olmayı

bir  kuru  lokma da  olsa  karnımızı  doyurmayı

çokmu  istiyoruz  sanıyorsun

bu  harim,  bu  hoyrat,  bu  yaban

insanı  acımasızca  yakan  bu  ülkelerde  yaşamayı.

 

Hani  Mölln´de  Sollingen`de  yakılan  bacılarım

çırası  söndürülen  Mevlide  ana

ocağına  incir  ağacı  diktirilen  diğerleri

bilselerdi  gelirlermiydi?

her  köşe  başında  

kancıkça  bir  pusuyla  canlarımızın  yanacağını

bilseydik

hangimiz  gelirdi  ana.

 

Ana  

Cansu  daha  dört  yaşındaydı  Sututgart`ta

anasına  sarılı  cansız  bulunmuşlardı

alevler  arasında.

Sollingen`de  saime  beş  yaşındaydı

Yeliz  on,  Ayşe  onbeş  yaşındaydı

daha  söylemeye  dilim

yazmaya  elim  varmıyor

Lübeck`i  Karsluhe`yi

kalemim  yazmıyor  ana  yazmıyor…

 

Onca  kardaşlarımızın

onca  bacılarımızın

onca  bebelerimizin  yakılacağını  bilseydik

hangimiz  gelirdi  ana.

ah…  ana  ah  memleket  gibisi  varmı!

 

Burada

bu  harim,  bu  hoyrat,  bu  yaban

insanı  acımasızca  yakan  bu  ellerde

budur  hallarım…

 

Biliyorum  ana  biliyorum

yüreğin  şimdi  alevler  içinde

fırtınalar  kopmuş

çöllere  dönmüş  bedenin

dikenler  üstündesin

oğul  dön  gel

seni de yakmasınlar diyeceksin

adım  gibi  eminim  diyeceksin.

ama  ana

canım  anam,  kurbanım,  gözümdeki  yaşım

burasıda  benim  ikinci  vatanım.

 

Leave a comment