HASRET KOKAN GURBET AKŞAMLARI
Ömrümün dem tuttuğu
solgun yapraklar arsında
ve yitik düşlerde kaybettim
çocukça gülüşleri
hüzünlü sigara dumanlarının
tesirinde kaldım bu gece
demli bir çayla beraber
bir hasret türküsü tüttürdü yüreğim
kirpiklerim ıslak
göz kapaklarım bir birine değince
hangi ırmaklar bu kadar akıcı olur…
Eylül akşamlarında
yani çaresizliğin peşinde sürüklendiğim
hasret kokan gurbet akşamlarında
yağmur yağar ben ağlarım
ayaz vurur yüreğimin ferine.