ÇOCUKLARIMIZ
Ezan seslerinden uzak
Büyüttük çocuklarımızı
Töremizden, örfümüzden ödün verdik
Yollara serptik çocuklarımızı.
Minare gölgelerinden
camilerin kapılarrından uzak tuttuk
Kuran-ı Kerim’in ilminden
Yoksun bıraktık çocuklarımızı.
Alnınızdaki secde izlerini
Gösteremedik çocuklarımıza
Ellerinizdeki kanayan çıbanı
Ayaklarınızdaki nasırı gösteremedik.
şimdi nasıl yanar yüreğimiz
nasıl ağlar gözlerimiz
çocuklarımız bilgisiz
çocuklarımız şaşkın.
İçimiz daralır dilimiz dönmez
yüreğimiz yüreğimize sığmaz
utanırız
utanırız gözlerinize bakmaktan.
Çocuklarımıza sizi anlatamadık
ak alnınızı, nur saçan gözlerinizi
yaşattığınız insanlığı
anlatamadık çocuklarımıza.
dünya değişti dediler
düzen değişti dediler
geri kafalılar, yoz düşünceler
eskidi onlar dediler.
Rafa kaldırılmış
ar, edep, haya
körpecik beyinlere aşılanmış
haram, günah, zina.
Bundan dolayıdır neredeyse
gökler çatlayacak
yer yarılacak
dağlar yıkılıp düşecek.
Şimdi yanardağlar alevlenir yüreğimizde
kan kusar boğazımız
çocuklarımız, çocuklarımız
kanayan yaramız.