ADIYAMAN
Alışmıştım tozlu yollarında gezmeye
billur gibi temiz sularından içmeye
yüz sürmüştüm petrol fışkıran toprağına
beni gurbete sen saldın, Adıyaman.
Altı yaşımda kendimi sende bulmuştum
çeltik tarlalarında adım adım gezmiştim
Fırat’ında kulaç atarak büyümüştüm
beni bu yalnızlığa sen saldın Adıyaman.
Çocukken gezmiştim dağlarında
“Kenger” sakızı çiğnemiştim ovalarında
çamurdan oyuncaklar yapmıştım sende
sende doğup büyümüştüm Adıyaman.
Şimdi gözlerim resimlerde görür seni
hatırlarım sendeki günlerimi
törelerimi, hayallerimi, düşlerimi
seni hatırlarım Adıyaman.