ANNE SEVGİSİ
Bebektim
kundaktaydım annemin kollarında
yıkardýı, emzirirdi, mama verirdi
kemiğindeki etiymiş gibi bakardı.
Sırtına bağlardı uzunca bir bezle
bahçeye götürürdü
ben oyunlar oynardım
o da mevye sebze toplardı
hastalanırdım
uyumazdı geceleri
ilaçlar yapardı
onun ilaçlarıyla şifa bulurdum
doktoru yılda bir tanırdım
en iyi doktorum annemdi…
Çocukken masallar anlatırdı geceleri
yanağıma bir buse kondurur
öylece uyurdum..
Okula başladım
her sabah tatlı sesiyle
uykudan uyandırır
kahvaltımı yaptırır
önlüümü giydirir
ve okula gönderirdi
oku derdi
oku ki
vatanına, milletine hayırlı biri ol derdi
hep doğruyu öğretirdi
iyiliği, sevgiyi öğretirdi…
Gençleştim
toy bir delikanlı oldum
gurbetler görmeye başladım
hasretler çektim
annelerin unutulamayacağını anladım
emeklerinin karşılığının olmadığını anladım
öylesine alışmıştım ki kendisine
bir gün yüzünü görmeseydim
gözlerime uyku girmezdi
o günün gecesi…
Sonra Avrupa’ya gelmeye karar verdim
gitme dedi
gitme
yüreğimi evlat hasretiyle yakma dedi
teselli etmeye çalıştım
yine de içi elvermiyordu benden ayrılmaya…
şimdiyse yıllardır kendisinden uzaktayım
sadece resimlerine bakıyorum
ve baktıkça da
gözlerim bir çeşme gibi akıyor.